Gezondheidsklachten als ontwikkelingsproces

Gezondheidsklachten zijn altijd vervelend en wij willen doorgaans graag dat ze weer snel verdwijnen, liefst zonder dat wij daarvoor hoeven te veranderen. Maar gezondheidsklachten spelen vaak ook een rol in ons ontwikkelingsproces. Er liggen vaak onverwachte ontwikkelingskansen voor ons klaar als wij onze gezondheidsproblemen op de juiste wijze kunnen benaderen.

Bij kinderen hebben langdurige gezondheidsklachten vaak te maken met een stagnatie in hun ontwikkelingsproces. Die ontwikkeling moet je in ruime zin zien; het kan de groei van het lichaam betreffen, de ontwikkeling van de motoriek, de spraak, de verstandelijke vermogens, de sociale vermogens, de emotionele ontwikkeling, de ontwikkeling van de immuniteit enz.

Je kunt ook zeggen dat het kind enerzijds druk is met het uitvoeren van de bouw- en ontwikkelingsopdrachten zoals die in het DNA zijn vastgelegd en anderzijds met de sociale ontwikkeling zoals de maatschappij waarin het kind opgroeit deze van hem vraagt.

Vragen stellen

Ook bij volwassenen is er altijd en voortdurend sprake van een ontwikkelingsproces. Vaak hebben langdurige gezondheidsklachten te maken met haperingen in de ontwikkeling op één of meer vlakken. Deze klachten kunnen een stimulans vormen voor een onderzoek naar dieper liggende oorzaken, naar iets wat zich middels de klachten kenbaar wil maken. Maar het komt ook voor dat de klachten juist een excuus vormen om bepaalde ontwikkelingen niet door te maken of uit te stellen. De vragen die je jezelf bij een dergelijk onderzoek kunt stellen zijn onder andere: “Is er iets wat mijn klachten mij dwingen te doen?” en “Is er mogelijk iets wat ik door mijn klachten vermijd?”. Door op deze manier naar de klachten te kijken en ze als het ware uit te nodigen ons hun boodschap kenbaar te maken kom je soms tot belangrijke nieuwe inzichten. Dat levert niet altijd direct iets op, maar het kan dan geen kwaad dezelfde vragen later nog eens te stellen.

Ontwikkelen en weer oplossen van het “ik”

Net als bij kinderen kun je bij volwassenen gebieden aangeven waarop ontwikkeling plaats dient te vinden, bijvoorbeeld op gebied van zelfstandigheid/ onafhankelijkheid, het aangaan van relaties, werk, maatschappelijke positie, spel, kunst en spirituele ontwikkeling.
Samenvattend kun je zeggen dat de weg van de menselijke ontwikkeling gaat via het eerst ontwikkelen van een afgescheiden “ik”; een goed opgebouwd gevoel van identiteit. Vervolgens wordt de plaats van dat “ik” in relatie tot de anderen ontwikkeld en ga je verder naar een geleidelijke ontvouwing van inzicht in je relatie tot de gehele natuur en uiteindelijk komt dan het geleidelijke loslaten van het afgescheiden ik door een toenemend inzicht in de eenheid van alles.
Het goed doormaken van de ene fase is vaak een voorwaarde voor het succesvol doorlopen van een volgende fase; als het “ik” zich niet goed heeft kunnen afbakenen wordt het moeilijker relaties aan te gaan en je plek in de maatschappij te vinden. En als het je niet goed lukt je plaats te vinden in relatie tot de ander en de maatschappij, dan kan dat een obstakel gaan vormen op het spirituele pad van integratie met het “al” en het geleidelijk oplossen van de afgescheidenheid van het “ik”.

Doorbraak

Vanuit het gedachtegoed van de homeopathie kunnen ontwikkelingsstagnaties geïdentificeerd en begrepen worden en met een passend homeopathisch middel lukt het vaak om de ontwikkeling weer in beweging te brengen. Bij kinderen zie je dan vaak een ontwikkelingssprong;  bijvoorbeeld dat het kind opeens gaat lopen of praten of opeens niet meer bang is in het donker.
Bij volwassenen uit zich dat vaak door het doorbreken van een lang bestaande impasse op het gebied van relaties of werk of het eindelijk kunnen nemen van lang uitgestelde beslissingen. Vaak is er sprake van een plotseling inzicht of loslaten van oude denkbeelden en overtuigingen.
Dit soort doorbraken kan ook op lichamelijk niveau grote veranderingen teweeg brengen; lang vastgehouden spanningen worden losgelaten, het slaappatroon herstelt zich, de hormonen vinden een nieuwe balans en het immuunsysteem kan effectiever werken. Vaak ben je in staat betere keuzes te maken. Keuzes die beter passen bij wie je echt bent. Dat geldt ook ten aanzien van keuzes die te maken hebben met voeding, beweging, inspanning en ontspanning. Kortom: je vindt dan een betere balans en je bent klaar voor de volgende uitdaging, die zich onvermijdelijk vroeger of later op je weg aandient.

Ziekte als kans

In alle ontwikkelingsfasen kan homeopathie een hulpmiddel zijn om je te helpen een stagnerende ontwikkeling vlot te trekken. Een hulpmiddel dat niet probeert uitingen van die stagnatie te onderdrukken of te negeren, maar dat deze uitingen juist aangrijpt als middel om over de hobbel heen te komen. Dit doet het vanuit het besef dat de klachten meestal niet zomaar toevallig op onze weg komen, maar belangrijke informatie bevatten over de ontwikkeling waarin wij  vastlopen en als zodanig niet alleen een probleem vormen, maar ook deel van de oplossing zijn.
Dat is ook de reden waarom een homeopathisch middel in zijn werking gelijksoortig is aan de uitingen van de bestaande gezondheidsverstoring;  het middel bekrachtigt deze uitingen juist, in plaats van ze te ontkennen of te verwerpen. Door deze bekrachtiging krijgt je systeem een aansporing om datgene wat de klachten je feitelijk willen laten zien of doen naar het bewustzijn te brengen en in actie om te zetten.
Daarmee is een homeopathische behandeling een verrassend actief proces; een homeopathisch middel zet zaken in beweging, maar degene die beweegt ben je uiteindelijk zelf. Het bijzondere is dat dat schijnbaar vanzelf gaat; je gaat vanzelf doen wat nodig is. En ook je lichaam sluit zich dankbaar bij deze actie aan.